مارک نافلر (به انگلیسی: Mark Knopfler) آهنگساز، گیتاریست و خواننده نامدار بریتانیایی است.[۲]
او بیشتر بهعنوان گیتاریست و خواننده گروه راک دایر استریتس که در سال ۱۹۷۷ توسط او و برادرش دیوید بنیانگذاشته شد شناخته میشود. در پی فروپاشیدن گروه از سال ۱۹۹۵ به این سو، نافلر به کارهای تکی و انتشار آلبومهای شخصی روی آورده است.
درباره
مادر مارک نافلر انگلیسی و پدرش یک معمار یهودی تبار اهل مجارستان[۳] بود. به خاطر شرایط سیاسی و گرایشهای کمونیستی پدرش آنها مجبور شدند ابتدا به اسکاتلند مهاجرت کنند. مدتی بعد و زمانی که مارک نافلر ۹ ساله بود خانوادهاش به منطقهای در شمال شرقی انگلستان که زادگاه مادرش بود نقل مکان کردند.
در ده سالگی اولین گیتارش را که یک هافنر با پیکاپهای جفت بود به قیمت ۵۰ پاوند خریداری کرد.[۴] مانند دیگر همسالانش به کارهای خوانندگانی چون الویس و نوازندگانی همچون جیمی هندریکس، چت اتکینز، اسکاتی مور و ... علاقه نشان میداد. در ۱۶ سالگی به همراه یکی از دوستانش مدتی در یک تلویزیون محلی به اجرای برنامه پرداختند.[۵]
نافلر در سال ۱۹۶۷ به تحصیل در رشته روزنامهنگاری پرداخت و بعد از پایان این دوره در روزنامه عصر یورکشایر مشغول بکار شد.[۶] دو سال بعد برای دستیابی به درجه بالاتر علمی به ادامه تحصیل در دانشگاه لیدز پرداخت.[۷] در همین زمان بود که با کیتی وایت(دوست دختر قدیمیاش از زمان مدرسه) ازدواج کرد. این رابطه مدتی بعد به جدایی انجامید و نافلر به لندن نقل مکان کرد، جایی که فعالیت حرفهای موسیقیاش را آغاز کرد.
زندگی حرفهای
مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در ردهبندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، مارک نافلر را در رتبه ۲۷ قرار داد.
تجهیزات موسیقی و شیوهٔ نوازندگی
نافلر گیتارهای متعددی دارد از میان آنها میتوان به فندرهای تلکستر و استرتوکستر، گیبسون لس پال، دنالکترو، رامیرز اسپانیش اشاره کرد. او بیشتر اوقات از یک استرتوکستر قرمز رنگ مدل ۱۹۵۴ استفاده میکند. نافلر به این ساز که یکی از اولین فندرهای تولید شده از این سری است لقب ژوراسیک استرت داده است.[۹]
از نکات جالب درباره مارک نافلر این است که با وجود اینکه او فردی چپدست است با گیتارهای معمولی (راستدست) مینوازد. نافلر به خاطر شیوه منحصر به فرد پیکینگاش [۱۰] شهرت دارد. در واقع تکنیک ابداعی وی تلفیقی از کلاوهمر[۱۱] و پیکینگ گیتار آکوستیک است.
جوایز و افتخارات
۱۹۸۶
برنده گرمی بهترین اجرای دونفره یا گروهی همراه با آواز برای آهنگ Money for nothing
برنده گرمی بهترین اجرای کانتری بدون کلام برای آهنگ Cosmic Square Dance(همراه با چت اتکینز)
۱۹۹۱
برنده گرمی بهترین همآوایی کانتری برای آهنگ Poor Boy Blues(همراه با چت اتکینز)
برنده گرمی بهترین اجرای کانتری بدون کلام برای آهنگ So Soft, Your Goodbye(همراه با چت اتکینز)
۱۹۹۳
دریافت دکترای افتخاری موسیقی از دانشگاه نیوکاسل
۱۹۹۹
دریافت نشان افتخار پادشاهی بریتانیا
۲۰۰۷
دریافت دکترای افتخاری موسیقی از دانشگاه ساندرلن
ویکی پدیا
Darling Prettyاولین اهنگ از البوم Golden Heart هست که در سال 1996 ریلیز شده.
همچنین این اهنگ بسیار زیبا با نوازندگی خود نافلر در سال 1996 در فیلم Twister هم استفاده شد!
در ده سالگی اولین گیتارش را که یک هافنر با پیکاپهای جفت بود به قیمت ۵۰ پاوند خریداری کرد.مانند دیگر همسالانش به کارهای خوانندگانی چون الویس و نوازندگانی همچون جیمی هندریکس، چت اتکینز، اسکاتی مور و ... علاقه نشان میداد. در ۱۶ سالگی به همراه یکی از دوستانش مدتی در یک تلویزیون محلی به اجرای برنامه پرداختند.
نافلر در سال ۱۹۶۷ به تحصیل در رشته روزنامهنگاری پرداخت و بعد از پایان این دوره در روزنامه عصر یورکشایر مشغول بکار شد. دو سال بعد برای دستیابی به درجه بالاتر علمی به ادامه تحصیل در دانشگاه لیدز پرداخت.در همین زمان بود که با کیتی وایت(دوست دختر قدیمیاش از زمان مدرسه) ازدواج کرد. این رابطه مدتی بعد به جدایی انجامید و نافلر به لندن نقل مکان کرد، جایی که فعالیت حرفهای موسیقیاش را آغاز کرد.
مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در ردهبندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، مارک نافلر را در رتبه ۲۷ قرار داد.
همه دربارهی آن حرف میزنند. با آن دنیا را میخرند و میفروشند. به خاطر آن صبحها با لعنت و نفرین از خواب بیدار میشوند و شبها با خستگی میخوابند. به خاطر آن مثل سگ کار میکنند، به خاطر آن تحقیر میشوند، به خاطر آن کوچک میشوند، کوچک میشوند، مثل سوسک تا کفشهای تمیز مردی عابر آنها را له کند.
پول، پول، پول، در این قمارخانه پول مقدس است. دربانها به جیبتان تعظیم میکنند. آنها کیفتان را میبوسند، به شما بزرگترین اتاق را میدهند و نگهبانان مسلح مواظب هستند که هیچکس کوچکترین خلافی نکند.
اینجا در تمام آمریکا تنها جایی است که هیچ دزدی نمیتواند جیب تو را بزند؛ در نوادا، در رینو، در لاسوگاس. شهر کاملا امن است، چون پولهای ما توی جیب ماست.
پول موضوع بسیاری از ترانههای دوران ماست. ترانههای جنبش عدالتخواهان مخالف هر نوع ثروت و ترانههای بچههای جوانی که میخواستند ثابت کنند پول همه چیز نیست. بچههایی که میخواستند ثابت کنند همه خودشان را به پول نمیفروشند. آنها بزرگ شدند، ثروتمند شدند و به خاطر اختلافات مالی و پولی با همدیگر قهر کردند.
یه مرد اونجوری سختگیر میآد
اما من نمیتونم از خیالش بیرون بیام
این غصه نداره؟
تازه اگه تصادفا کسی رو هم نداشته باشه
شرط میبندم که از من خوشش نمیآد
این خیلی بده
پس من باید اینجا رو ول کنم، باید برم
برم به لاسوگاس یا موناکو
و تو قمار یه عالمه پول ببرم
تا زندگیام از این رو به اون رو بشه
پول، پول، پول
باید خیلی بامزه باشه
دنیای آدم پولدارها
پول، پول،پول
همیشه آفتابییه
دنیای آدم پولدارها
چه کارهایی میتونستم بکنم
فقط اگه یه کمی پول داشتم
اینجا دنیای آدم پولدارهاست
اینجا دنیای آدم پولدارهاست
مارک نافلر بچه خوشصدای دایر استریت نیز ترانهای خوانده است به نام «پول برای هیچ» (Money for Nothing). صدای مارک نافلر را از دایر استریت میشنویم.
مارک نافلر در اگوست 1949 در گلاسکوی اسکاتلند متولد شد. او حدودا 7ساله بود که خانوادهاش به نیوکسل تاین در شمال شرقی انگلستان نقل مکان کردند. مارک در مدرسه ابتدایی گاس فرس مشغول به تحصیل شد و در سنین نوجوانی همانند (هانگ ماروین) مشغول جمع آوری مجموعه بسیار گرانقیمت (فندراسترات) یعنی فلامینگوی صورتی شد ولی در پایان به یک صفحه دولبه از (هانفر سوپر سالید) رضایت داد.مانند بسیاری از بچه مدرسهایها جمع کننده کاستهای گیتار در دهه 1960 او در یک طرح کاد زود هنگام با تشکل و اجتماع گروه های موسیقی بی نام بچه های مدرسه و با گوش دادن به نوازندگان گیتار همچون (اسکاتی مور)،(جیمی مور)،(دییانگو رینهارت) و (جیمز برتن) شروع به کار کرد. در 16 سالگی یک تکنواز از یک همنوازی 2 نفره برای (سوهر کمبل) دوست هم مدرسه ایش بود.
مارک نافلر و گروه دایر استریتز
مارک نافلر در اگوست 1949 در گلاسکوی اسکاتلند متولد شد. او حدودا 7ساله بود که خانوادهاش به نیوکسل تاین در شمال شرقی انگلستان نقل مکان کردند. مارک در مدرسه ابتدایی گاس فرس مشغول به تحصیل شد و در سنین نوجوانی همانند (هانگ ماروین) مشغول جمع آوری مجموعه بسیار گرانقیمت (فندراسترات) یعنی فلامینگوی صورتی شد ولی در پایان به یک صفحه دولبه از (هانفر سوپر سالید) رضایت داد.
مانند بسیاری از بچه مدرسهایها جمع کننده کاستهای گیتار در دهه 1960 او در یک طرح کاد زود هنگام با تشکل و اجتماع گروه های موسیقی بی نام بچه های مدرسه و با گوش دادن به نوازندگان گیتار همچون (اسکاتی مور)،(جیمی مور)،(دییانگو رینهارت) و (جیمز برتن) شروع به کار کرد. در 16 سالگی یک تکنواز از یک همنوازی 2 نفره برای (سوهر کمبل) دوست هم مدرسه ایش بود. آنها حتی ترتیبی دادند تا در تلویزیون حظور یابند. مارک در مدرسه استعدادش را در زمینه انگلیسی نشان داده بود و در سال 1967 برای یک سال به دانشکده فنی هارلو رفت تا روزنامه نگاری بخواند. در پایان ترم ،شغلی به عنوان یک گزارشگر تازه کار در روزنامه عصر یورک شایر به دست آورد بعد از دوسال تصمیم گرفت مطالعاتش را در زمینه انگلیسی افزایش دهد و بدین ترتیب موفق به اخذ مدرک از دانشگاه لیدز گردید. در هنگام زندگی در لیدز بود که مارک با خواننده و گیتاریست آهنگهای جز محلی به نام استیو فیلیپس ملاقات کرد. مارک برای روزنامه مقاله می نوشت و به نقد و بررسی موسیقی لیدز می پرداخت. به طور کاملا اتفاقی رئیس مارک مرد دیگری به نام استیفن فیلیپس بود. این امر در طول سالها باعث اشتباهات بسیاری گشته به طوری که در تعداد بیشماری از زندگینامه های استیو فیلیپس ادعا شده است که او به عنوان یک روزنامه نگار کارکرده است. مارک و رئیسش برای اجرای نوازندگی استیو به لیدز رفتند. استیو مشتاقانه اولین سخنان مارک را به خاطر می آورد:(استیو فیلیپس ،ایشان استیو فیلیپس هستند!)
استیو و مارک دریافتند که در زمینه موسیقی وجوه مشترک بسیاری دارند و اقدام به تشکیل یک گروه موسیقی دو نفره کردند که (برچیننده های دو نفره ریسمان) نامیده شد. مارک روزها به کار کردن به عنوان یک گزارشگر و بعدها به عنوان یک دانشجوی تمام وقت ادامه داد ،در حالی که استیو کار تعمیر نقاشی ها و مبلمان را درنمایشگاه هنری شهر لیدز و انجمن تنپل نیوسام برعهده گرفته بود. در طی سالهای بعد به نوازندگی با یکدیگر پرداختند. بعضی از کارهایشان در آلبوم (فقط انتخاب کن)1996 متعلق به استیو نشان داده شده است. او یک نوازنده ماهر گیتار بود این را استیو به طور کنایه آمیزی در یک مصاحبه با بی بی کینگ شرت آو وی در مورد نافلر جوان می گوید. با تاثیر عمیقی که استیو بر نوازندگی مارک داشت او را به سبک با شکوه و پیشروی در نوازندگی گیتار در آهنگهای (نبک بلوز) جز یعنی لنی جانسون و توجه به جزئیات تکنیکی ،مثل گرفتن انگشتان در گیتار جز راهنمایی نمود و نتیجه آن سبکی بود که مارک بالاخره با روش بی همتای خود در گرفتن گیتار درهم آمیخت. مارک زمانی که در لیدز زندگی می کرد اولین کاست خود را در اتاق خانه ای که به استودیو تبدیل کرده بود در پادسی تولید کرد و آن آهنگ را (تابستان در مسیرم قرار می گیرد) نام نهاد که در این آهنگ استیو با یک گیتار 12 سیم می نوازد.
پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه لیدز در سال 1973 مارک تصمیم گرفت به لندن برود و برای نفوذ در صحنه راک تلاش کند. او به طور اجمالی جراید موسیقی را بررسی می کرد و در نهایت به بزرگترین آگهی در روزنامه ملودی میکر پاسخ داد که به یک کار دوماهه با گروه جز با عنوان (بوئرز دروپ) منجر شد ،سپس به عنوان یک سخنران در دانشکده لافتن در اسکس شغلی یافت و به مدت 2 سال در یک آپارتمان اجاره ای در بخش Baclchust hill زندگی کرد. کمی بعد برادرش دیوید برای اقامت چند هفته ای به نزدش آمد ،برادران نافلر شبها تا دیر وقت به نواختن می پرداختند و بی آنکه خود بدانند تا حدی پایه و اساس آنچه را که اکنون DireStraits می نامند بنا کردند. اواسط دهه 1970 بود که دیوید به لندن تغییر مکان داد و مارک مشغول تشکیل گروه موسیقی با دوستانش در دانشکده Loughtcia شد. آنها خودشان را Cafe Recers نامیدند . دیوید تصمیم گرفت که در آپارتمانی در مجتمع Farrar در deptford در جنوب شرقی لندن با یک نوازنده باس متولد Leciceter با نام جان الیسی شریک شود. جان اولین ملاقاتش را با مارک این گونه یادآوری می کند: تمام شب را بیرون بودم و حدود ساعت 10 صبح به خانه آمدم. به آشپزخانه رفتم و شروع به درست کردن یک فنجان چای برای خودم کرد م وقتی وارد اتاق شدم این پسر را در حالیکه سرش را به صندلی تکیه داده بود و روی زمین دراز کشیده بود یافتم. او به خوابی عمیق فرو رفته بود و یک لباس کتانی راه راه و چکمه های چرمی پوشیده بود و گیتاری از کمرش آویزان بود. دیوید اغلب با جان درباره نواختن گیتار صحبت می کرد ،جان درست حدس زده بود این پسرک که در کف اتاق دراز کشیده بود حقیقتا مارک است. مدت زیادی نگذشته بود که جان خودش را با مارک بر روی صحنه یافت. یک شب نوازنده گروه Cafe Recers بیمار شد و از جان خواسته شد که به جای او بنوازد. خیلی زود مارک و جان یک ارتباط کاری بزرگ را بنا نهادند. در آوریل سال 1977 مارک آپارتمانش در Baclchust hill را ترک کرد و با جان نقل مکان کردند.
جان سریعا دریافت که مارک نه تنها یک نوازنده گیتار با استعداد و کاملا متفاوت با دیگران است بلکه یک آهنگساز ذاتی و خداداد نیز هست. در طول تابستان 1977 سه نوازنده در حال نواختن و تمرین آهنگهای مارک بودند. با این حال هنوز یک درامر کم داشتند. مارک گفت که یک طبل زن می شناسد که برای این نوع موسیقی که در حال توسعه اش بودند می توانست مناسب باشد وی شخصی به نام Piclc Withers بود. او در سن 17 سالگی حرفه ای شد و هم اکنون یک درامر بسیار با تجربه است. هنگامی که او به آپارتمان آنها دعوت شد با نام گروه قدیمی مارک Cafe Recers شروع به نواختن اهنگهای جز کردند. جان به یاد می آورد که نواختن با Piclc Withers بسیار جالب بود. هرگز با کسی به خوبی او ننواخته بودم. بعدها یکی از دوستان پیک نام جدیدی را برای گروه پیشنهاد کرد: Dire Straits
تمرینات طاقت فرسا و اجراهای زنده جز دنبال شد در عقب ماشین جان به اندازه کافی برای تجهیزات گروه جا بود و آنقدر درآمد داشتند که بتوانند اجاره PA را بپردازند. در 27 جولای 1977 نوارهای گروهی و مشهور زیر را ضبط کردند:پایان غرب وحشی ،سلطان سوئینگ ،پایین افق آبی ،عشق مقدس و اکسیر عشق. در اکتبر بود که آهنگهای دوباره عازم جنوب وچاقوی شش تیغه را برای شبکه BBC رادیوی لندن ظبط کردند و بالاخره در نهم نوامبر نوارهای گروهی مرا تامین کن ،دختر واقعی و قطار عازم شرق تولید شدند.بعضی از این آهنگها انعکاسی از تجربه های مارک در نیوکاسل ،لیدز و لندن بود که در اولین آلبوم Dire Straits در سال بعد اجرا شدند.
نوارهای گروهی ،به دی جی چارلی جیت مسئول شبکه BBC در رادیو لندن واگذار شد تا هیئت اجرایی شرکت این گروه را مورد تایید قرار دهد. در این زمان جان استینز و اد بیکنل وارد شدند. گفته می شود که استینز رئیس شرکت (ای وآر فونو گرام) در حالیکه زیر دوش به رادیو گوش می داد برای اولین بار Dire Straits را شنید.
در اواسط دهه 1980 گروه Dire Straits آهنگ برادران در آغوش را منتشر کرد که به عنوان یکی از پر فروش ترین آلبوم های دوران ،توسط بزرگترین گروه جهان شهرت یافته است. گروه آهنگ برادران در آغوش را در 234 شو در طول دوازده ماه با تماشاچی های به هم فشرده ای متشکل از 5/2 میلیون نفر اجرا نمودند. در سال 1990 مارک آلبوم (نک و نک) را برای نخستین بار منتشر کرد.این کار یک پروژه مشترک با چت اتکینز بود و در سال 1996 آلبوم قلب طلائی را منتشر کرد.
مارک همچنین برای تعدادی فیلم نیز موسیقی ساخت از جمله برای فیلم(قهرمان محلی) 1983،(کال) و(لذت و آسایش) در 1984 (پرنسس عروس)1985 و (آخرین عزیمت به بروکلین)1987 (سرزمین مترو) و (این سنگ را تکان بده) در سال 1998
مارک نافلر سه بار ازدواج کرده که حاصل ازدواج دومش 2 پسر دوقلو به نامهای بنی و ژوزف می باشد که در سال 1987 به دنیا آمدند و از ازدواج سومش در سال 1998 صاحب یک دختر به نام ایزابلا گردید. مارک بعد ار اینکه بیش از 20 سال از عمرش را در قله های شهرت سپری کرد هم اکنون یک مرد خانواده است که دوست دارد اوقاتش را با همسر و فرزندانش بگذارند.
dominant.ir